Van droom naar werkelijkheid

Bij Technische Unie staan we open voor talent en geloven we in het creëren van kansen voor iedereen die gemotiveerd is om hun ambitie waar te maken. Bianca greep deze kans met beide handen en rijdt nu dagelijks vol trots haar routes. Dankzij onze opleidingsmogelijkheden heeft ze een carrière opgebouwd waar ze trots op is. Haar verhaal laat zien hoe verschillende achtergronden en levenspaden samenkomen bij Technische Unie om een sterk, veelzijdig team te vormen. We spraken haar over haar motivatie, de uitdagingen van de opleiding en hoe ze haar nieuwe werk ervaart.

Waarom heb je gekozen voor een carrière als vrachtwagenchauffeur?

"Ik wilde dit altijd al doen. Nu mijn kinderen wat groter zijn, dacht ik: als ik een switch wil maken, moet ik het nu doen. Anders word je te oud. Maar zo’n opleiding is duur. Dat Technische Unie mij deze kans geeft, is echt te gek!"

Hoe heb je de start van de opleiding ervaren?

"Als proef reed ik een dag mee op de vrachtwagen met een ervaren chauffeur. Zo konden we van beide kanten beoordelen of dit echt iets voor mij was. Technische Unie steekt veel tijd en geld in het traject, dus ik moest er zeker van zijn. Die dag bevestigde het: dit ben ik, dit moet ik doen."

Kun je iets vertellen over de opleiding zelf?

"Het is best pittig. Ik begon met een week theorie, elke dag van 07.00 tot 15.00 uur, en op vrijdag examen. Daarna had ik een week praktijk, meteen op de wagen mee en het team leren kennen. Vervolgens weer een week theorie voor Code 95 en opnieuw examen op vrijdag. Gelukkig haalde ik al mijn examens in één keer."

En hoe was het om in zo’n leswagen te stappen?

"De leswagen was enorm, groter dan de wagens van Technische Unie. Je moet eerst drie of vier treden op voordat je kunt gaan zitten. De Technische Unie wagens zijn iets kleiner, gelukkig. Het was een uitdaging, maar ik vond het geweldig."

Hoe bevalt het werk nu je zelfstandig rijdt?

"Ik heb het super naar mijn zin. Ik reed door de Botlek, Rozenburg en Europoort en nu vooral in de omgeving van Werkendam waar de stops dichter op elkaar zitten. Het contact met de klant maakt het werk extra leuk. Ze zijn altijd blij als je komt leveren. De werktijden zijn fijn: ik kan aan het einde van de dag gewoon boodschappen doen en ben ’s avonds thuis voor het eten."

Is het werk fysiek zwaar?

"Ja, dat wel. Mijn stappenteller staat dagelijks op 13.000 stappen, maar dat houdt me fit. Soms is het echt zwaar, zoals bij een route met 48 stops en grote haspels. Gelukkig kan ik een handpompwagen gebruiken als het nodig is, en klanten helpen graag mee."

Tot slot: zou je anderen aanraden om deze stap te zetten?

"Absoluut. Het is hard werken, maar als dit je droom is, is het elke stap waard."